Ένιωσα ελεύθερος όταν σταμάτησα να πιστεύω;

Συζητώντας με φίλο χριστιανό το θέμα της απώλειας της πίστης μου και τους λόγους της, μου είπε, «εσύ μπορεί να ένιωσες ελεύθερος, απορρίπτοντας τον Θεό».
Για μια ακόμη φορά χρειάστηκε να εξηγήσω ότι ως χριστιανός,  δεν ένιωθα ότι ο Θεός με περιόριζε σε κάτι. Ούτε όταν σταμάτησα να πιστεύω, άρχισα ξαφνικά να κλέβω τον κόσμο και να απατάω τη γυναίκα μου επειδή δεν θα υπάρξει Θεϊκή τιμωρία. Αντιθέτως θα έλεγα, εκτίμησα περισσότερο αυτή τη μία ευκαιρία μας στη ζωή, και το δικαίωμα που έχουν όλοι σε αυτή και έγινα ακόμη πιο αποφασισμένος να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.

Μέρες αργότερα σκεπτόμενος τη συζήτησή μας, συνειδητοποίησα ότι ο φίλος μου είχε δίκιο, αλλά όχι με τον τρόπο που νόμιζε. Όταν κατέληξα ότι μάλλον δεν υπάρχει Θεός Δημιουργός, Κριτής, ΕΝΙΩΣΑ ΟΝΤΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. Όχι όμως από τον Θεό, αλλά από την αναγκαιότητα να κάνω ακόμη και στον εαυτό μου «τον δικηγόρο του Θεού», σε ερωτήματα που οι χαρακτηρισμοί «Πανάγαθος» και «Παντογνώστης» δεν στέκουν:

Γιατί πεθαίνουν μωρά από παρασιτικές ασθένειες;
Γιατί σκοτώνουν αδιακρίτως οι φυσικές καταστροφές;
Γιατί δημιούργησε ο Θεός τους ανθρώπους, αφού ήξερε ότι δισεκατομμύρια ψυχές θα πάνε στην κόλαση;
Γιατί επιτρέπει και δεν τιμωρεί το κακό; Γιατί επιτρέπει τον πόνο και τη δυστυχία;
Γιατί δεν άφησε σαφέστερες και καλύτερες οδηγίες στον άνθρωπο;

Ήταν αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα, που δεν απαιτούσαν πλέον από εμένα να τα απαντήσω με κάποιο κλισέ τύπου «άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου», για να εξηγήσω γιατί συνέχιζα να πιστεύω στον Θεό. Νομίζω ότι η ανακούφιση που ένιωσα οφειλόταν στο ότι σταμάτησε να υπάρχει αυτή η γνωστική ασυμφωνία μέσα μου.

Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων χωρίς θεϊκή παρέμβαση, εξηγούσε πλήρως όσα έβλεπα γύρω μου. Οι φυσικές καταστροφές, ήταν αυτό και μόνο, καταστροφές από φυσικά αίτια. Πολλά ζώα πεθαίνουν για να ζήσουν άλλα. Κάποια πεθαίνουν με φριχτό τρόπο. Οι ασθένειες είναι μέρος της εξέλιξης. Τα φάρμακά μας είναι ο τρόπος άμυνας του είδους μας απέναντι σε άλλα που το απειλούν. Σεισμοί και τσουνάμι θα ρίξουν εκκλησίες και θα πνίξουν πιστούς κάθε θρησκείας.  Οι δεινόσαυροι επικράτησαν επί εκατομμύρια χρόνια, και μετά ένας μετεωρίτης τους αφάνισε. Το 99% της ζωής που εμφανίστηκε στη Γη, έχει εξαφανιστεί. Οι νόμοι και οι κοινωνικοί κανόνες διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή και τάξη. Η παιδεία καθορίζει τις συμπεριφορές. Αν η θρησκεία σου λέει, «οι γκέι δεν είναι ΟΚ», το ίδιο θα λες κι εσύ. Αν λέει, «σκότωσε τους αλλόθρησκους», θα το κάνεις. Αν πείσεις αρκετούς για την Αρία φυλή στην οποία ανήκουν, θα αρχίσουν να σκοτώνουν τους «κατώτερους» με χαρά.
 Και σε όλα αυτά ο Θεός δεν επεμβαίνει, επειδή δεν υπάρχει για να επέμβει.

Υ.Γ.
Υπήρξε και μια δεύτερη «ελευθερία» όταν σταμάτησα να πιστεύω. Αυτή τη φορά από τους ανθρώπους. Από τις  «αυθεντίες». Σταμάτησα να πιστεύω οποιονδήποτε λέει οτιδήποτε χωρίς αποδείξεις. Δεν χρειαζόταν πλέον να δικαιολογήσω τα λόγια και τα έργα «αγίων» ανθρώπων, όταν αυτά ήταν κατάφωρα λάθος. Είτε αφορούσαν την ύπαρξη άλλων πλανητών, είτε οικονομικά ή άλλα σκάνδαλα.
Επιπροσθέτως, και είναι πολύ σημαντικό, αν κάποιος άνθρωπος που θαυμάζω για το πνεύμα ή τα έργα του, αρχίσει να λέει αντιεπιστημονικές ανοησίες, ακόμη και αν αυτές είναι στην ειδικότητά του ή κάνει ανήθικες πράξεις, ή δηλώσεις που βλάπτουν το σύνολο, δεν θα έχω κανέναν ενδοιασμό να τον κριτικάρω ή να τον απορρίψω.  Δεν αρκεί να είναι κάποιος αυθεντία για να έχει δίκιο. Χρειάζονται αποδείξεις.