Οι άνθρωποι με κοινή ιδεολογία και παιδεία, είναι φυσικό να έχουν επίσης πολλά κοινά ενδιαφέροντα και παρόμοιο τρόπο σκέψης. Τα κοινωνικά δίκτυα, ως καθρέφτης της κοινωνίας, είναι ένα καλό σημείο παρατήρησης συμπεριφορών και εξαγωγής συμπερασμάτων. Βλέποντας λοιπόν τα ποστ του «ενεργού» χριστιανού που «κάνει ομολογία πίστεως» στο προφίλ του, συναντάμε μεταξύ άλλων τα εξής κοινά και αντιφατικά σημεία:
Γράφει ή αναπαράγει ψυχωφέλιμα κείμενα για την αιωνιότητα της ψυχής και την ασημαντότητα των επίγειων. Ταυτόχρονα ποστάρει κολακευτικές ή εντυπωσιακές selfie από το σπίτι, το γυμναστήριο, τον χώρο εργασίας, την έξοδο για ποτό. Καμαρώνει για το αυτοκίνητο, τη μηχανή, το κινητό του.
Την περίοδο των εορτών ποστάρει εκκλησιαστικούς ύμνους, τον υπόλοιπο καιρό «ύμνους» του Αργυρού και της Πάολας. Από το αμήν, στους αμανέδες. Παίρνει εξίσου πολλά Like σε όλα, από τους ίδιους χριστιανούς φίλους του.
Ποστάρει κηρύγματα ιερέων για την αγάπη του Χριστού, και εικόνες εμπνευσμένες από το «μείζων δε τούτων, η αγάπη». Μισεί όμως τους «αλλόθρησκους ισλαμιστές λαθροεισβολείς» και το δηλώνει με κάθε ευκαιρία. Επίσης θεωρεί τους χριστιανούς διαφορετικών δογμάτων αιρετικούς και «καβαλημένους από τον διάβολο».
Σε κάθε καταστροφή ποστάρει προσευχές για τα θύματα, και γεμίζει με «Αμήν» τα σχετικά ποστ σε χριστιανικές σελίδες. Αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αρκετό για να νιώσει ότι έκανε το καθήκον του και να μην κάνει οτιδήποτε άλλο. Κατ’ επέκταση, αν δει ένα ατύχημα στον δρόμο, θα κάνει αμέσως τον σταυρό του και θα προσευχηθεί και μετά ίσως σκεφτεί να πάρει τηλέφωνο το 166 ή να σταματήσει να βοηθήσει. Ίσως.
Ποστάρει χριστιανικά meme τύπου «Πόσο συχνά σε σταυρώνουμε με τις αμαρτίες μας, Χριστέ μου;» μαζεύοντας Like και «Αμήν». Έτσι νιώθει επαρκώς εξιλεωμένος για τις αμαρτίες του ώστε να συνεχίσει να μπεκροπίνει, να απατάει τη γυναίκα του, να φέρεται άσχημα. Όπως στον μύθο του Αισώπου, αναζητεί τα ίχνη του λιονταριού, όχι το ίδιο το λιοντάρι.
Θεωρεί ότι Ελλάδα και Ορθοδοξία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες «εδώ και 2.000 χρόνια», ξεχνώντας ότι η Εβραϊκής προέλευσης χριστιανική θρησκεία επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 380 μ.κ.χ. από τον Θεοδόσιο. Όπως επίσης θεωρεί ότι πηγή της παγκόσμιας ηθικής είναι ο χριστιανισμός, ξεχνώντας ότι οδηγοί καλής συμπεριφοράς προς τον συνάνθρωπο υπάρχουν από αρχαιοτάτων χρόνων.
Θεωρεί με σιγουριά τον Σωκράτη «προφήτη» του χριστιανικού θεού επειδή μίλησε για «τω αγνώστω θεώ», κάνοντας επίκληση στην αυθεντία και αυθαίρετες υποθέσεις, παραβλέποντας ότι μπορεί να ήταν απλώς ένας αγνωστικιστής της εποχής του.
Δεν σκέφτεται ότι οι υπόλοιποι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, ποιητές, συγγραφείς, ιατροί και μαθηματικοί που επίσης θαυμάζει, πίστευαν ότι 12 θεοί είχαν εξοχικό παλάτι κάπου στον Όλυμπο.
Ποστάρει χωρίς δεύτερη σκέψη θεωρίες συνωμοσίας για χαράγματα, 666, εμβόλια με μικροτσίπ, λέσχες και αεροψεκασμούς, ειδικά όταν νιώθει ότι στρέφονται εναντίον της πίστης του. Όσο φανατικότερα θρησκευόμενος, τόσο πιο ακραία τα ποστ του. Για κάποιους κατά τα άλλα σπουδαγμένους και επιστήμονες στον τομέα τους, η Γη είναι 6.000 ετών, επειδή έτσι βγαίνει το μέτρημα στην Παλαιά Διαθήκη.
Εκτός από τον χριστιανισμό, έχει και μια δεύτερη θρησκεία. Την ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζει φανατικά, άλλοτε ευλαβικά, και άλλοτε με μπινελίκια. Χλευάζει με κάθε τρόπο τους οπαδούς των υπολοίπων ομάδων, και χαίρεται με τις ήττες τους. Παραδόξως, οι ιερείς όχι μόνο επιδοκιμάζουν αυτή την εμμονή, αλλά δεν κρύβουν και τη δική τους αγάπη για κάποια συγκεκριμένη φανέλα.
Παίζει Προ-Πο, δικαιολογώντας το ως τεχνικό παιχνίδι και όχι «τζόγο». Παίζει όμως και όλα τα υπόλοιπα νόμιμα τυχερά παιχνίδια του πρακτορείου και παίρνει λαχεία, παρά την αντίθετη γνώμη της θρησκείας του. Αυτά απλώς τα δικαιολογεί ως «Αν θέλει ο Θεός, είναι ένας τρόπος να μας δώσει». Τα υπόλοιπα τυχερά παιχνίδια, ειδικά αυτά που παίζονται με τράπουλα, είναι «του σατανά».
Μπορεί να έχει πρακτορείο Προ-Πο και να φωτογραφίζεται μέσα σ’ αυτό με φόντο χριστιανικές εικόνες, σκόρδα και ματόχαντρα «για το γούρι». Ταυτόχρονα βέβαια θα ωρύεται εναντίον των «μασωνικών ναών του χρήματος», δηλαδή των καζίνο.
Υποστηρίζει κάποιο κόμμα, συνήθως φανατικά και συνήθως δεξιάς κατεύθυνσης τύπου «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Ο αριστερός χριστιανός συνήθως κάνει παραλληλισμό του χριστιανισμού με τον κομμουνισμό, νιώθοντας διπλά διωγμένος. Οι πολιτικές πεποιθήσεις του πιστού είναι επαρκής λόγος όχι μόνο για να μισεί, αλλά ακόμη και για να σκοτώσει, όπως αποδεικνύουν αμέτρητοι εμφύλιοι. Το δόγμα της αγάπης πάει περίπατο μπροστά στις πολιτικές διαφορές. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ο δεξιός χριστιανός μισεί τον κομμουνισμό αλλά αγαπά τα «ορθόδοξα αδέρφια του» που ζουν σε ανατολικές κομμουνιστικές χώρες, παραβλέποντας ότι ειδικά οι «ξανθοί σωτήρες» ηγέτες τους, είναι αυτοί που συντηρούν τον κομμουνισμό που τόσο μισεί.
Στο προφίλ της χριστιανής θα βρείτε τα παραπάνω αναμεμειγμένα επιπροσθέτως με:
- Selfie, με σέξι ρούχα, πόζες ή εκφράσεις.
- Συμμετοχές σε διαγωνισμούς lifestyle εκπομπών για ρούχα/αξεσουάρ/καλλυντικά/ταξίδια.
- Ποστ αμφίβολων σελίδων τύπου «Δεν θα το πιστέψετε»
-Ποστ παιχνιδιών τύπου «Τι ζώδιο είστε στο κινέζικο ωροσκόπιο» και «Αν η Μαίρη ήταν ζώο, τι ζώο θα ήταν;»
Θα ήθελα κάπου εδώ να διευκρινίσω το εξής. Δεν κατηγορώ τους πιστούς για τις παραπάνω συμπεριφορές. Υπήρξα χριστιανός και τους καταλαβαίνω. Υπάρχει μια συνεχής γνωστική ασυμφωνία στο μυαλό ενός πιστού, σε πολλές εκφάνσεις της ζωής του. Το δόγμα έρχεται πολύ συχνά σε αντίθεση τόσο με την πραγματικότητα, όσο και με τις βαθύτερες επιθυμίες του.
Είναι λογικό να θέλεις να αρέσεις, είναι εξελικτικό πλεονέκτημα για την διαιώνιση του DNA σου. Όσο κι αν η θρησκεία σου περιφρονεί, στα λόγια τουλάχιστον, τα εγκόσμια.
Είναι φυσικό να σου αρέσουν τα ανατολίτικης προέλευσης ακούσματα, επειδή μέσα σε αυτά μεγάλωσες και εσύ και οι πρόγονοί σου. Είναι όμως αφύσικο να μισείς τους Τούρκους 200 χρόνια μετά το 1821 επειδή ήταν αλλόθρησκοι, αλλά όχι τους χριστιανούς Γερμανούς μόλις 30 χρόνια μετά το 1940, όταν η Γερμανία δέχθηκε χιλιάδες μετανάστες. Όπως είναι αφύσικο να τους αποκηρύσσεις ως αιρετικούς 20 χρόνια μετά, αφού πλέον θεωρείς ότι δεν έχεις την ανάγκη τους.
Είναι φυσικό να σου αρέσει η αγωνία των τυχερών παιχνιδιών. Είναι αφύσικο να προσπαθείς να τα χωρέσεις σε ένα δόγμα που είναι εναντίον τους.
Είναι αφύσικο να ορίζει τη ζωή σου ένα δόγμα που γράφτηκε χιλιάδες, εκατοντάδες, ή έστω δεκάδες χρόνια πριν. Οι κοινωνίες εξελίσσονται ραγδαία. Μπορεί οι βασικοί, δομικοί κανόνες να παραμένουν ίδιοι, η ηθική όμως αλλάζει συνεχώς. Για παράδειγμα, ο φόνος και η κλοπή καταδικάζονταν και θα καταδικάζονται πάντα ως εμφανώς βλαπτικές πράξεις. Η μίνι φούστα και η ομοφυλοφιλία όμως, όχι. Η μελέτη της ανθρώπινης φύσης έδειξε πόσο λάθος και απαράδεκτη είναι η δουλεία και η παιδοφιλία.
Δυστυχώς, προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ λύση για το «πρόβλημα» των αντιφάσεων στον τρόπο σκέψης ενός πιστού. Και το ονομάζω «πρόβλημα» επειδή όπως είπα η γνωστική ασυμφωνία είναι μόνιμη, και πολλές φορές ενοχλητική. Ο πιστός μπορεί να επιλέξει να ερμηνεύσει μεταφορικά ή ποιητικά κάποια θέματα δόγματος, ώστε να νιώσει καλύτερα με τις επιλογές του, αλλά κατά βάθος υπάρχουν πάντα αναπάντητα ερωτήματα και εμφανείς αντιφάσεις.
Κατά τη γνώμη μου, μόνο η απομάκρυνση από την πίστη, από το δόγμα, φέρνει τελικά τη λυτρωτική συνειδητοποίηση ότι η πραγματικότητα λειτουργεί βασισμένη αποκλειστικά στους φυσικούς νόμους, χωρίς μυστηριώδεις μεταφυσικές επεμβάσεις. Ότι η συνολική πρόοδος της κοινωνίας βελτιώνει αυτόματα τη ζωή όλων μας. Ότι τα αστήρικτα πιστεύω επειδή «έτσι λέει ένα παλιό ιερό βιβλίο», δημιουργούν και συντηρούν μια στρεβλή εικόνα για την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου