Η Θεία Ηχορύπανση

 Το σπίτι μου απέχει 50 μέτρα από μια εκκλησία. Αυτό σημαίνει ότι καθημερινά ακούω 3Χ12=36 "καμπανιές" στις 7:30, και άλλες 3Χ7=21 στις 8:10. Ο αριθμός καμιά φορά είναι μεγαλύτερος, μάλλον γιατί μπερδεύεται ο καμπανοκρούστης. 

Σαν να μην έφτανε αυτό, το σπίτι δυστυχώς "βλέπει" προς την είσοδό της εκκλησίας. Γιατί δυστυχώς; Επειδή πάνω από την είσοδο είναι στημένα δυο μεγάφωνα "κόρνες" στραμμένα προς το σπίτι μου. Δεν τα είχα προσέξει, μέχρι που ξανάνοιξαν οι εκκλησίες την άνοιξη. Και με πρόφαση τους πιστούς που ακούν στο προαύλιο, μαζί με την εκκλησία άνοιξαν και τα μεγάφωνα. Που δεν είναι στραμμένα στους πιστούς του προαυλίου (δεν υπάρχουν πιστοί στο προαύλιο) αλλά προς την ενορία γενικότερα. Και μεταδίδουν τη Θεία Λειτουργία σε ανυπόφορη ένταση. Θα μου πείτε, "δεν πιστεύεις, γι' αυτό τη βρίσκεις ανυπόφορη". Σας διαβεβαιώνω ότι και το Bolero του Ραβέλ να έπαιζαν σε αυτή την ένταση, ανυπόφορο θα ήταν. Ειδικά όταν σου επιβάλλεται κάθε Κυριακή μεταξύ 9 και 10:30 (τις πρώτες Κυριακές μεταξύ 8:30 και 11 καθώς γίνονταν δυο Λειτουργίες).
Κάλεσα την αστυνομία τέσσερις φορές, τέσσερις απανωτές Κυριακές. Τόσο το τοπικό Τμήμα, όσο και την Άμεση Δράση. Άκουσα διάφορες απαντήσεις. Από το, "ναι, ακούω κι εγώ τα μεγάφωνα από το τηλέφωνό σας, θα στείλω περιπολικό" μέχρι το, "δεν είμαστε αρμόδιοι, απευθυνθείτε στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος". 
 Φυσικά δεν άλλαξε τίποτε και για να είμαι ειλικρινής, κρίνοντας από τις περιπτώσεις άλλων που έδρασαν αναλόγως, δεν περιμένω να αλλάξει. Ακόμη και αν κάνω επώνυμη καταγγελία, ακόμη και να έρθει η Διεύθυνση Περιβάλλοντος να κάνει μέτρηση μια Κυριακή, το πολύ πολύ να χαμηλώσουν την ένταση εκείνη την ώρα για να την επαναφέρουν την επόμενη.

Έτυχε στο παρελθόν να ασχοληθώ με θέματα ηχορύπανσης για άλλους λόγους. Οι διατάξεις είναι σαφείς και αυστηρές, ειδικά εντός κατοικημένων περιοχών. Δεν επιτρέπεται ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ να βάζει μεγάφωνα σε τέτοιες εντάσεις, ακόμη και όταν δεν είναι ώρες κοινής ησυχίας. Συναυλίες και διοργανώσεις χρειάζονται ειδική άδεια.
Η νομοθεσία όμως φαίνεται ότι δεν ισχύει για την εκκλησία. Οποιοσδήποτε ναός οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να ανοίξει τα μεγάφωνά του και να χτυπάει τις καμπάνες του, επικαλούμενος κάποια γιορτή.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού, όμως. Λόγω της ζωντανής μετάδοσης σε τέτοια ένταση, εδώ και πολλές Κυριακές έχω την (αναγκαστική) ευκαιρία να ακούω καθαρά τη Θεία Λειτουργία. Την οποία έχω ψάλει στο παρελθόν, ως μπάσος σε παιδική τετράφωνη χορωδία (Και ήταν οι μόνες φορές που δεν βαριόμουν θανάσιμα στην εκκλησία). Πλέον όμως καταλαβαίνω περισσότερα για το περιεχόμενό της και καθώς δεν ανήκω στο εκκλησίασμα, μπορώ να την κρίνω "χωρίς φόβο Θεού".
Τι ακούω κάθε Κυριακή πρωί λοιπόν; Τι περιέχει η Θεία Λειτουργία; Σχεδόν αποκλειστικά, δύο πράγματα: Ύμνους και παρακάλια προς τον Θεό και τους Αγίους. Ατελείωτες δοξολογίες και επαναλαμβανόμενα ευχολόγια και αιτήματα για την εύνοιά τους. Η Θεία Λειτουργία εξυμνεί το άπειρο μεγαλείο του Θεού και ταυτόχρονα καταδεικνύει με κάθε ευκαιρία την ποταπή, αμαρτωλή και  "πεπτωκότα" φύση του ανθρώπου, καλώντας τον να μετανοήσει γι' αυτήν. Να ντρέπεται για τη φύση που του έδωσε Ο ΙΔΙΟΣ ο Θεός!

 Δεν είμαι θεός, αλλά παρά την ανθρώπινη ματαιοδοξία μου θα βαριόμουν απίστευτα και θα απέρριπτα ως αυλοκόλακες και τεμπέληδες ανθρώπους που θα με δόξαζαν με αυτόν τον τρόπο. Είναι σαν να επιθυμεί ο προγραμματιστής να τον επαινούν τα προγράμματά του. "Σε ευχαριστούμε, ω μεγάλε δημιουργέ των SIMS που μας έδωσες ζωή σε αυτό το πρόγραμμα. Συγνώμη που είμαστε ατελείς, εμείς φταίμε".  Εξάλλου ένας Δημιουργός ξέρει πολύ καλά το μεγαλείο του, δεν περιμένει την επιβεβαίωση των ανθρώπων ούτε για να νιώσει αυτός καλά, ούτε για να τους δείξει εύνοια ανάλογα με το "γλείψιμο". Αν ήμουν θεός θα προτιμούσα να κάνουν κάτι χρήσιμο με τη ζωή που τους έδωσα, να πηγαίνουν για δενδροφύτευση, να βοηθούν συνανθρώπους, να μαζεύουν σκουπίδια, δείχνοντας την εκτίμησή τους για τη δημιουργία μου. Να κόβουν κακές συνήθειες αντί να νηστεύουν.

 Κάποια στιγμή με αφορμή το Ευαγγέλιο της ημέρας ο εκάστοτε ιερέας εκφωνεί και έναν μικρό επεξηγηματικό λόγο (το εδάφιο είναι πάντα προσεκτικά διαλεγμένο, δεν θα ακούσετε ποτέ στην εκκλησία για τον εγκεκριμένο από τον Θεό τρόπο ξυλοδαρμού των δούλων, εξάλλου "αυτό είναι στην Παλαιά Διαθήκη").
Άκουσα προσεκτικά όλους τους λόγους των ιερέων. Για μια ακόμη φορά, δοξολογίες, ομολογίες μηδαμινότητας του ανθρώπου, ταυτολογίες, λογικά άλματα και σφάλματα. Καταλαβαίνω ότι απευθύνονται σε ένα ποίμνιο που περιμένει να ακούσει ακριβώς αυτά. "Μόνο ο δικός μας Θεός είναι αληθινός, μόνο το δικό μας δόγμα είναι το σωστό, ο Θεός είναι μεγάλος, δίνει δύναμη, θα υποφέρετε τώρα αλλά σας περιμένει αιώνια ανταμοιβή". Βέβαια όλα αυτά ενισχύουν και τη μισαλλοδοξία, σε σημείο να λένε πράγματα τύπου, "οι Καθολικοί δεν είναι χριστιανοί, είναι αιρετικοί". Ένας Θεός, αμέτρητα δόγματα. Και οι πιστοί θα πάρουν το αντίδωρο και θα φύγουν ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, έχοντας κάνει το καθήκον τους απέναντι στον Θεό. Η προσευχή είναι ένα ανέξοδο μέσο για να μην κάνεις τίποτε ουσιαστικό για τα προβλήματα του κόσμου.

Δεν ξέρω πόσοι γείτονες ενοχλούνται από την ένταση του ήχου αλλά "είναι χριστιανοί και δεν διαμαρτύρονται". Φαντάζομαι αρκετοί. Έχω δουλέψει στο παρελθόν βάρδιες, πηγαίνοντας για ύπνο 6 και 7 η ώρα το πρωί. Αν δυο ώρες μετά με ξυπνούσε η Θεία Λειτουργία, πολύ φοβάμαι ότι η αντίδρασή μου θα ήταν στα όρια της νομιμότητας, όσο πιστός κι αν ήμουν.
Σε έναν αστυνόμο στο τηλέφωνο, όταν μου είπε ότι δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας ρώτησα,"οπότε αν έρθω έξω από το Τμήμα και παίζω Χατζηδάκη σε αυτή την ένταση επί μιάμιση ώρα φαντάζομαι δεν θα μου κάνει κανείς παρατήρηση, σωστά;" Δεν μου απάντησε.
Σκέφτομαι να κρύψω ηχεία στην ταράτσα, και την επόμενη φορά να μεταδώσω "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" στη μεγαλύτερη δυνατόν ένταση. Είμαι περίεργος αν κάποιος θα καλέσει την αστυνομία, και με ποια δικαιολογία θα κάνουν παρατήρηση σε εμένα (αν με εντοπίσουν), αλλά όχι στον ναό.
Θα χαμογελάει η Τζοκόντα και με το δίκιο της...