Δαίμονες κι ελεύθερη βούληση

Αν ο Θεός αφήνει τον Σατανά και τους δαίμονες να υπάρχουν επειδή σέβεται την ελεύθερή τους βούληση, και αυτοί οδηγούν τους ανθρώπους σε αμαρτίες, δεν ακυρώνεται η ελεύθερη βούληση των ανθρώπων; Πώς να τα βάλεις με κάτι αόρατο και μη αντιληπτό, που επηρεάζει και τροποποιεί τις σκέψεις σου ώστε να «αμαρτάνεις»;

Και αν φταίει ο εκάστοτε δαίμονας για τις αμαρτίες του καθενός, πότε είναι τελικά ο ίδιος ο άνθρωπος υπεύθυνος για τις πράξεις του;

Υπάρχουν οι απαντήσεις: «για να μας δοκιμάζει, για να γινόμαστε καλύτεροι» και «ο δαίμονας σε βάζει σε πειρασμό, εσύ πρέπει να αντισταθείς». Συγνώμη, αλλά δεν καλύπτομαι. Από τη φύση μας, θέλουμε να μας συμβαίνουν ευχάριστα πράγματα. Να φάμε, να κάνουμε σεξ, να διασκεδάσουμε, να χαλαρώσουμε. Δεν χρειαζόμαστε δαίμονα να μας παρακινήσει.

Ουσιαστικά, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Αν είναι "κακό" ή "αντικοινωνικό",  υπόκειται τις ανάλογες συνέπειες από γραπτούς και άγραφους νόμους. No demon required...